Μία από τις βασικές επιδιώξεις του Ούγκο Τσάβεζ από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία το 1998 ήταν να ανεβάσει κατά το δυνατόν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Με το 60% στα τέλη της δεκαετίας του 1990 να συγκαταλέγεται στους φτωχούς, χρειάζονταν τομές ξεκινώντας από την καθημερινότητα, όπως το τελεφερίκ. Συνδέει το Καράκας με τις Barrios, τις λαϊκές συνοικίες στα περίχωρα. Κάποτε απαιτούντο τρεις ώρες για να φτάσει κάποιος στο κέντρο. Με το τελεφερίκ μόλις 17 λεπτά κι ένα εισιτήριο 1,5 μπολιβάρ , περίπου 0,3 €.
«Ο κομαντάντε μας έδωσε και χρήματα και δημιούργησε υποδομές που έμειναν στην ιστορία. Ο καθένας που θα χρησιμοποιεί στο μέλλον το τελεφερίκ θα θυμάται τον Τσάβεζ» αναφέρει ο Χοσέ Καστανέδα, ένας από τους καθημερινούς χρήστες του τελεφερίκ.
Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι εξυπηρετούνται στη μετακίνησή τους, γλιτώνοντας μεταξύ άλλων και τις κακοτοπιές σε μία χώρα όπου ο δείκτης εγκληματικότητας είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο.
Τα κοινωνικά παντοπωλεία ή MERCAL, όπως αποκαλούνται στην Βενεζουέλα, αποτελούν την σημαντικότερη ίσως πτυχή της αλλαγής δεδομένων για τα λαϊκά στρώματα. Παρά τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα της χώρας και το υψηλό κόστος επιδότησης του θεσμού στα 275 εκ. ευρώ ο Τσάβεζ δεν το πολυσκέφθηκε και προχώρησε σε επιδότηση τιμών αγαθών πρώτης ανάγκης ώστε να είναι προσιτά στον κόσμο.
«Αλλιώς δεν θα μπορούσα να ψωνίζω, δεν έχω αρκετά χρήματα. Είναι ότι καλύτερο έκανε ο Πρόεδρος για του φτωχούς. Τα MERCAL» λέει η Φέλιξ Ρίβας πελάτις των κοινωνικών παντοπωλείων
Μόνο στο Καράκας τα κοινωνικά παντοπωλεία ξεπερνούν τα 500, εκεί όπου με 140 ευρώ μία πενταμελής οικογένεια μπορεί να σιτιστεί για έναν μήνα.
«Τα κοινωνικά προγράμματα που αφορούν τις λαϊκές συνοικίες όπως αυτή πίσω μου, αποτέλεσαν κλειδί για την επιτυχία του Ούγκο Τσάβεζ και πηγή τεράστια δημοφιλίας μεταξύ των μη προνομιούχων στρωμάτων. Πολιτική μαζικών επιδοτήσεων από τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου της Βενεζουέλας» μεταδίδει ο Luis Carballo, απεσταλμένος του Euronews στο Καράκας.
