Χαρακτηριστική “φιγούρα” του κλασσικού ελληνικού κινηματογράφου.
Διακρίθηκε κυρίως σε δευτερεύοντες κωμικούς ρόλους, ενσαρκώνοντας συνήθως τον αφελή, τον γκρινιάρη και τον παραπονεμένο.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 4 Μαΐου του 1932 και μεγάλωσε στην περιοχή Βουλγάρικη Εκκλησιά (γνωστή σήμερα ως Βαρδάρης). Καταγόταν από οικογένεια «μπουλουξήδων». Οι γονείς του, Φωφώ και Γιώργος Παπαδόπουλος, είχαν περιοδεύουσα σκηνή με την επωνυμία Άρμα Θέσπιδος και περιφέρονταν για πολλά χρόνια στην επαρχία. Τα παιδιά τους ακολούθησαν την οικογενειακή παράδοση… Ο Αντώνης ανέβηκε στη σκηνή σε ηλικία μόλις πέντε ετών!
Χρόνια αργότερα, όταν ο Αντώνης Παπαδόπουλος αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αθήνα, άρχισε να δουλεύει ως κομπάρσος σε διάφορες ταινίες του ανερχόμενου τότε ελληνικού κινηματογράφου. Αρχικά, η συμμετοχή του περιοριζόταν σε μερικές μόνο λέξεις, σταδιακά όμως οι ατάκες του άρχισαν να πληθαίνουν, μέχρι που πήρε και τον πρώτο του ρόλο.
Ο Μπόμπος, με το χαρακτηριστικό δήθεν κλάμα του, είναι ο ρόλος με τον οποίο ταυτίστηκε, ενώ αξέχαστες παραμένουν οι ταινίες που πρωταγωνίστησε με τον Θανάση Βέγγο, ιδιαίτερα στη σειρά των σουρεαλιστικών κωμωδιών του πράκτορα Θου Βου, ως βοηθός του.
Περισσότερο δραματικοί ήταν οι ρόλοι του στις ταινίες Τι έκανες στον Πόλεμο Θανάση (1971) του Ντίνου Κατσουρίδη και Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976).
Πρωταγωνίστησε, επίσης, σε αρκετές ταινίες στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, όπως στη Ρόδα, τσάντα και κοπάνα του Όμηρου Ευστρατιάδη, με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αν και οι ταινίες αυτές δέχθηκαν σφοδρή κριτική από πολλούς, ως μειωμένης αισθητικής.
Πέθανε στις 9 Οκτωβρίου του 1983, σε ηλικία 51 ετών, από καρκίνο. Μόλις δύο χρόνια νωρίτερα είχε έρθει στον κόσμο η κόρη του…
