Η αλήθεια είναι πως μετά τη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο πριν από μια βδομάδα, στην ΑΕΚ περίμεναν ότι η αντίδραση της «άλλης πλευράς» θα άφηνε τουλάχιστον… μια χαραμάδα.
Του Τάσου Τσατάλη για την εφημερίδα των Συντακτών
Η αλήθεια είναι πως μετά τη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο πριν από μια βδομάδα, στην ΑΕΚ περίμεναν ότι η αντίδραση της «άλλης πλευράς» θα άφηνε τουλάχιστον… μια χαραμάδα. Τελικά αυτή, όπως εκφράστηκε στην τελευταία τοποθέτηση της δημοτικής παράταξης του Αρη Βασιλόπουλου, φέρνει τους ανθρώπους της «Ενωσης» μπροστά σε κάτι που το βλέπουν σαν αδιέξοδο. Το «τι άλλο να κάνουμε;» ακούγεται έντονα τα τελευταία 24ωρα.
Σε ποια λογική στηρίζεται το παραπάνω ερώτημα; Η πλευρά της ΑΕΚ άκουσε προεκλογικά τον νέο δήμαρχο της Νέας Φιλαδέλφειας να θέτει κάποιες συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που αν ικανοποιηθούν δεν θα είχε καμιά αντίρρηση για το συγκεκριμένο σχέδιο.
Οι θέσεις αυτές υιοθετήθηκαν στη συνέχεια από τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά. Και σαν στήριξη στον επίσημο υποψήφιο του κόμματος στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Υπήρξε επίσημη ανακοίνωση, ότι στη βάση των συγκεκριμένων βελτιωτικών προτάσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα στήριζε συγκεκριμένα το άρθρο για το γήπεδο της ΑΕΚ. Οχι φυσικά όλο το νέο Ρυθμιστικό.
Εγινε η συνάντηση με τον Μελισσανίδη λίγα 24ωρα μετά τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών. Εγιναν δεκτές οι βελτιωτικές προτάσεις και συμφωνήθηκε να κατατεθούν ως τροπολογίες στη συζήτηση του νόμου στη Βουλή. Αυτά ειπώθηκαν, άλλωστε, κι από τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ στην προπαρασκευαστική συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Γνωστό ότι μεσολάβησαν τα επεισόδια στη Φιλαδέλφεια. Τα επεισόδια έγιναν, αυτό είναι αναμφισβήτητο, όπως δεν αμφισβητείται και η ευθύνη των οπαδών της ΑΕΚ. Οι τελευταίοι με δημόσια ανακοίνωσή τους αναγνώρισαν ότι ήταν λάθος όσα έγιναν.
Φυσικά δεν είναι υποχρεωμένοι όσοι δέχτηκαν επίθεση ή προβληματίστηκαν από τα γεγονότα να το δεχτούν. Αλλά ήταν μια κίνηση. Που συνοδεύτηκε από τις τοποθετήσεις του Μελισσανίδη την προηγούμενη εβδομάδα στο Ζάππειο. Που καταδίκασε όσα έγιναν και μίλησε για τη δημοκρατική παράδοση των οπαδών της ΑΕΚ. Η αλήθεια είναι πως εδώ και καιρό δεν υπάρχουν ανάλογα φαινόμενα.
Από εκεί και πέρα, η συνολική αλλαγή στάσης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως προέκυψε από την ψηφοφορία που έγινε σε επίπεδο Πολιτικής Γραμματείας, ανέδειξε το θέμα συνολικά του Ρυθμιστικού, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα του γηπέδου αποκλειστικά εντός του πλαισίου του.
Στην τελευταία του τοποθέτηση πριν από την ψηφοφορία την Τετάρτη, ο Νίκος Βούτσης κάλεσε τον υπουργό ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη, να αποσύρει το άρθρο 82 για να υπάρξει συναίνεση στο άρθρο 81.
Το άρθρο 82, σύμφωνα με τις θέσεις όσων αντιδρούν στο σχέδιο, υποκρύπτει και δίνει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για περαιτέρω εμπορική εκμετάλλευση χώρων του άλσους.
Αυτό που λένε στην ΑΕΚ για το συγκεκριμένο θέμα, είναι πως η χρησιμότητα του άρθρου 82 αφορά τη νομική «θωράκιση» των διατάξεων που αφορούν το γήπεδο στο άρθρο 81. Οτι από το άρθρο 82, το μόνο που ενδιαφέρει την ΑΕΚ είναι ότι δίνει τη δυνατότητα να γίνουν όσα ορίζει το άρθρο 81.
Υποστηρίζουν, επίσης, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει η πρόσφατη δημόσια δέσμευση ότι δεν υφίσταται κανένα σχέδιο για περαιτέρω εμπορική εκμετάλλευση και να εξακολουθεί αυτή η συζήτηση. Αλλά λένε και κάτι άλλο: Οτι όποιος ζητάει να φύγει το άρθρο 82, γνωρίζει πως με αυτό τον τρόπο γίνονται ευάλωτες σε ενδεχόμενο προσφυγών στο ΣτΕ κάποιες διατάξεις του άρθρου 81…
Στην πράξη, τις βελτιωτικές προτάσεις πάνω στις οποίες υπήρξε η συμφωνία της ΑΕΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ, τελικά τις υιοθέτησε η ΔΗΜΑΡ και τις έκανε στη Βουλή. Εγιναν δεκτές σαν τροπολογίες, με αποτέλεσμα ο πρώην κυβερνητικός εταίρος τελικά να ψηφίσει το άρθρο 81…
Τι περιθώρια υποχωρήσεων έχει μετά από όλα αυτά η ΑΕΚ; Αν θέλει να προχωρήσει με το συγκεκριμένο σχέδιο η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια.
Οπωσδήποτε, το συγκεκριμένο σχέδιο δεν μπορεί να προχωρήσει στη βάση της χρησιμοποίησης αποκλειστικά του χώρου που ανήκει σήμερα στην ΑΕΚ. Στην τελευταία λένε πως δεν είναι δυνατό να τίθενται συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να γίνονται δεκτές και στη συνέχεια πάλι η πλευρά της ΑΕΚ να είναι αναγκασμένη να ψαχτεί για το ποια και πόσα βήματα πίσω πρέπει να κάνει, για να αντιμετωπίσει την πλήρη απόρριψη κάθε ευνοϊκής ως προς το σχέδιό της προϋπόθεσης.
