Η Ευρώπη έχει δαπανήσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να διασώσει τις τράπεζες της, αλλά ταυτόχρονα ίσως έχασε μια ολόκληρη γενιά, δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Απ’ όταν η κρίση χρέους ξέσπασε στην Ελλάδα στα τέλη του 2009, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δημιουργήσει πολύπλοκους μηχανισμούς διάσωσης για να στηρίξουν τις προβληματικές χώρες και τον ασταθή τραπεζικό τους τομέα, διαθέτοντας συνολικά 700 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όμως, ελάχιστα έχουν γίνει για την αντιμετώπιση των καταστροφικών κοινωνικών επιπτώσεων της κρίσης, με περισσότερους από 26 εκατομμύρια ανέργους σε όλη την ΕΕ, όπου περιλαμβάνονται ο ένας στους δύο νέους στην Ελλάδα, την Ισπανία και τμήματα της Ιταλίας και της Πορτογαλίας.
Το παραλυτικό ποσοστό της ανεργίας έχει προκαλέσει διαμαρτυρίες και εκρήξεις βίας σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη, αυξάνοντας την απειλή μιας πλήρους κοινωνικής κατάρρευσης για τις ασταθείς κυβερνήσεις.
“Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μια γενιά“, δήλωσε ο Martin Schulz, ο Γερμανός σοσιαλιστής που προεδρεύει από τον περασμένο Ιανουάριο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μόνο άμεσα εκλεγμένο θεσμικό όργανο της ΕΕ.
“Μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι οι άνθρωποι χάνουν εντελώς την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της ΕΕ να λύσει τα προβλήματά τους. Και αν η νέα γενιά χάνει την εμπιστοσύνη, κατά την άποψή μου, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται πράγματι σε κίνδυνο» είπε σε συνέντευξη στο Reuters.
Σύμφωνα με στοιχεία της περασμένης εβδομάδας το 57% των Ελλήνων ηλικίας 15 έως 24 ετών βρίσκονται εκτός εργασίας, και η ίδια μάστιγα θερίζει την Ισπανία, όπου πτυχιούχοι πανεπιστημίου στα 30 τους δεν έχουν δουλέψει ποτέ.
Οι επιπτώσεις της κρίσης χρέους θα συζητηθούν στη σύνοδο κορυφής, στις 14-15 Μαρτίου.
Υπάρχουν σχεδιασμοί για «εγγύηση νεανικής απασχόλησης», η οποία θα εξασφαλίζει ότι οι κάτω των 25 ετών θα έχουν είτε προσφορά εργασίας, περαιτέρω εκπαίδευση ή εργασιακή κατάρτιση τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά το τέλος των σπουδών είτε απασχόληση.
Αποτελεί μέρος μιας πρωτοβουλίας 6 δισ. ευρώ, ώστε να αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων στις περισσότερο πληγείσες περιοχές της Ευρώπης και να απαλειφθεί η προοπτική της δια βίου αεργίας. Ωστόσο, πολιτικοί αναλυτές τη χαρακτηρίζουν περίπτωση «πολύ λίγα – πολύ αργά».
Ο Schulz, 57 ετών, ο οποίος τελείωσε το γυμνάσιο, αλλά δεν πήγε στο πανεπιστήμιο και ξεκίνησε καριέρα ως μαθητευόμενος βιβλιοπώλης, είπε ότι πήρε πρόσφατα μέρος σε μια συζήτηση όπου μια Ισπανίδα τον εγκάλεσε για τους νέους που εγκαταλείφθηκαν χάριν της διάσωσης πλουσίων τραπεζών.
Τον ρώτησε :«Δώσατε 700 δισεκατομμύρια ευρώ για το τραπεζικό σύστημα, πόσα χρήματα θα δώσετε για μένα ;». «Και τι απαντώ ;»
«Όταν διαθέτουμε 700 δισεκατομμύρια ευρώ για τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος, θα πρέπει να διαθέσουμε τουλάχιστον άλλα τόσα για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση της νέας γενιάς σε αυτές τις χώρες».
«Είμαστε πρωταθλητές στις περικοπές, αλλά δεν έχουμε ιδέα … όταν πρόκειται για τόνωση της ανάπτυξης» , είπε.
Απειλή για την Ένωση
Κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια, τα αυξανόμενα εισοδήματα σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία επέτρεπαν στις οικογένειες της εργατικής τάξης να επενδύουν όλο και περισσότερα στην εκπαίδευση, με την προσδοκία ότι τα παιδιά τους θα βρουν ευκολότερα εργασία.
Η δυνατότητα των νέων να σπουδάσουν και να εργαστούν οπουδήποτε στην Ευρώπη, στο πλαίσιο του ιδανικού της ΕΕ για ενιαία αγορά, υποτίθεται θα παρείχε πολύ καλύτερες ευκαιρίες για όλους.
Αλλά αντ’ αυτού, ως αποτέλεσμα της τραπεζικής κρίσης και του χρέους που έχουν σκιάσει την Ευρώπη από το 2008, οι ευοίωνες προοπτικές δεν υλοποιήθηκαν ποτέ για εκατομμύρια νέων.
«Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία έχουν ίσως τις καλύτερα μορφωμένες γενιές που υπήρξαν ποτέ στις χώρες τους, οι γονείς επένδυσαν πολλά χρήματα στην εκπαίδευση των παιδιών τους, έπραξαν ό,τι έπρεπε», είπε ο Schulz.
«Και τώρα που είναι έτοιμοι να εργαστούν, η κοινωνία λέει :«Δεν υπάρχει θέση για σας». Δημιουργούμε μια χαμένη γενιά».
Ερωτηθείς για την αντιμετώπιση του ζητήματος, ο σοσιαλιστής ηγέτης απάντησε ότι έγκειται στη μείωση της γραφειοκρατίας και στην διοχέτευση πόρων άμεσα, όπου χρειάζεται.
Έφερε ως παράδειγμα την Ελλάδα και τις επενδύσεις στην ηλιακή ενέργεια. Αν ακολουθηθούν οι καθιερωμένες διαδικασίες, η απόφαση λαμβάνεται στις Βρυξέλλες, τα χρήματα συγκεντρώνονται αλλού, καταρτίζεται ένα επενδυτικό πρόγραμμα, τα χρήματα καταβάλλονται στην κεντρική κυβέρνηση στην Αθήνα, ακολούθως οδεύουν σε διάφορα υπουργεία, και τελικά καταλήγουν σε τοπικές ή περιφερειακές αρχές για να επενδυθούν.
«Μέχρι τότε, γεράσαμε», είπε.
«Κατά την άποψή μου, η άμεση σύνδεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές είναι πιο απαραίτητη από ποτέ».
Η εναλλακτική είναι ένα σύστημα που καταπονεί τον κοινωνικό ιστό της Ευρώπης, με αποτέλεσμα τα τρομακτικά στατιστικά στοιχεία για την ανεργία των νέων που ισχύουν σήμερα στην Ελλάδα, είπε.
«Είναι απειλή για την κοινωνική συνοχή, και αν η κοινωνική συνοχή σε τέτοιες χώρες καταρρεύσει, η χώρα εκρήγνυται. Είναι απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά».
Σύντομο σχόλιο : Όπως βλέπετε ο Πρόεδρος δια του ευφυούς παραδείγματος προωθεί με αποφασιστικότητα την ατζέντα για την Ελλάδα :
1) Παραγωγή ακριβής και εν τέλει επιδοτούμενης από τους Έλληνες ενέργειας, με ανάπτυξη εργασιών για τα ευρωπαϊκά εργοστάσια (γιγάντιοι έλικες και ιστοί)
2) Παράκαμψη της κεντρικής κυβέρνησης και απευθείας συναλλαγή με αδύναμους περιφερειάρχες
Reuters
