ΣΗΜΕΡΑ: «Ημερίδα με θέμα: Διαζύγιο και παιδί–Ψυχολογία του παιδιού»

4

divorceΤην Τετάρτη 17 Απριλίου 2013 και ώρα 18.00 στο Πνευματικό Κέντρο της Νέας Φιλαδέλφειας (Ν. Τρυπιά 45) θα πραγματοποιηθεί ενημερωτική Ημερίδα με θέμα: « Διαζύγιο και παιδί – Ψυχολογία του παιδιού».

Ομιλητές της βραδιάς θα είναι η κ. Σφέτσου Μαρία – Δικηγόρος με θέμα : «Διατροφικά δικαιώματα των τέκνων και λοιπά ζητήματα»,

ο κ. Ορέστης Ποτάκης – Δικηγόρος με θέμα : «Διαζύγιο και διατροφή μεταξύ των συζύγων» και η

κ. Δρακοπούλου Ειρήνη – Ψυχολόγος με θέματα ομιλίας: «Διαζύγιο και παιδί & Ψυχολογία του παιδιού».

Πρόκειται για την πρώτη, από μια σειρά 10 Ενημερωτικών Ημερίδων με γενικό τίτλο «Καλύτερη Ζωή; Και όμως μπορούμε….» που διοργανώνει ο Δήμος μας και σαν στόχο έχουν την ουσιαστική στήριξη της οικογένειας και την βελτίωση της δύσκολης καθημερινότητας μας.
Στην εκδήλωση και μετά την τοποθέτηση των ομιλητών, οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να θέσουν ερωτήματα και να εκφράσουν προβληματισμούς σχετικούς με το θέμα.
Οι Ημερίδες θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη στον ίδιο χώρο και την ίδια ώρα. Η επόμενη προγραμματισμένη Ημερίδα είναι στις 24 Απριλίου και έχει ως θέμα : «Μαθησιακές δυσκολίες : Διάγνωση – Αντιμετώπιση».
Σημειώνουμε ότι 1η και 8 Μαΐου, λόγω των ημερών του Πάσχα οι ημερίδες δεν θα πραγματοποιηθούν.   
Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Προηγούμενο άρθροΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ-ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ: Δείτε τηλεοπτικά στιγμιότυπα για τις αποφάσεις του Δημοτικού συμβουλίου!(video)
Επόμενο άρθροΣυνεδριάζει και σήμερα το Δημοτικό Συμβούλιο
Η εφημερίδα Fx-news, από το 2010 που ξεκίνησε ηλεκτρονικά και από το 2012 και σε έντυπη μηνιαία έκδοση, πρωτοστατεί στην ουσιαστική, αντικειμενική και άμεση ενημέρωση των δημοτών της Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας και όχι μόνο! Επίσημο Μέλος του E-MEDIA: A.M. 12548.

4 ΣΧΟΛΙΑ

  1. . ΡΥΠΑΝΣΗ ΨΥΧΗΣ

    Βρίσκονται τα μικρά παιδιά
    στης Κοινωνίας τα πυρά.

    Παίρνουν το δρόμο της ζωής.
    Αμαρτίες βαρειές, να δείς !

    Αρχίζουμε απ’ τους γονείς.
    Άχρηστοι τύποι. Αδαείς.

    Πάντα τα εκμεταλλεύονται.
    Αυτά όμως δε λέγονται.

    Τι να πείς για τους δασκάλους.
    Κάνουν τα παιδιά ρουφιάνους.

    Βολεύονται απ’ τις περιστάσεις
    και διαμορφώνουν καταστάσεις.

    Αλλού κάνουνε το φίλο
    και τα σπάζουνε στο ξύλο.

    ΄Οσα θέλουν προωθούνε.
    Τα’ άλλα μέλλον δεν θα δούνε.

    Γονείς, δασκάλοι και λοιποί,
    συνένοχοι μέσ’ στη σιωπή.

    Δημιουργούνε ενοχές,
    να ελέγχουν τις αγνές ψυχές.

    Tους τσακίζουν το Ηθικό.
    Κεί δεν υπάρχει γιατρικό,

    Την Ψυχή τους ν’ απαλύνει
    για να νοιώσουνε γαλήνη.

    Απαιτούνε το σεβασμό,
    χωρίς δικαίωμα σ’αυτό.

    Ο σεβασμός εμπνέεται.
    Ποτέ δεν επιβάλλεται.

    Η δίψα για κατάκτηση.
    Ηθική αγανάκτηση.

    Αντί να δείχνουνε στοργή,
    καλλιεργούνε την Οργή !

    Αυτά σε μία εποχή,
    που βασιλεύει η Ανοχή.

    Είν’ ΄Εγκλημα η Ανοχή.
    Των παρατράγουδων αρχή.

    Είναι σκέτη συνεργία.
    Η Ηθική Αυτουργία.

    Μα όταν ο ΄Ελεγχος χαθεί,
    το χάσμα είναι πιά βαθύ.

    Αυτοί δείχνουν τα βήματα,
    στα πιο σκληρά εγκλήματα.

    Τιμή σε κείνα τα παιδιά,
    που έχουνε καλή καρδιά !

    Πειραιάς ΜάΙος 2002
    Γεώργιος Βελλιανίτης

  2. ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ

    Πρέπει νάσαι καλό παιδί.
    Να ακούς πάντα τους γονείς.
    Μόνο έτσι καλό θα δείς.

    Εκείνοι ξέρουνε πολλά.
    Σε δέρνουνε για το καλό.
    Και σου θολώνουν το μυαλό.

    Φοβούνται μήπως σε χάσουν.
    Θέλουνε να σε προσέχουν.
    Υπηρέτη τους να σ’ έχουν.

    Νοιάζονται για το μέλλον σου.
    Σε ποτίζουν από μικρό
    με δηλητήριο πικρό.

    Για να κάνουν το δικό τους.
    Να μπαίνουνε στη ζωή σου.
    Να τους κουβαλάς μαζί σου.

    Θέλουν να σε εξουσιάζουν.
    Δική τους Ψυχολογία.
    Σού το παίζουνε Αγία.

    Ξέρουν πως σε καταστρέφουν.
    Αλλά θέλουν νάχουν δούλους.
    Δεν χρειάζονται συμβούλους.

    ΄Ετσι και κάποιος τους τα πεί
    γρήγορα τον κάνουν πέρα,
    μην τους πάρει τον αέρα.

    Φοβούνται να συζητήσουν.
    Αποφεύγουν την κουβέντα,
    ΄Εχουν δική τους πατέντα.

    ΄Αχ πόσοι άχρηστοι γονείς
    άρρωστοι ψυχολογικά
    μιλάνε δήθεν λογικά.

    Τους υπομένουν τα παιδιά.
    Μέχρι να ενηλικιωθούν,
    κι από το σπίτι να χαθούν.

    Υπάρχουνε όμως κι άλλα.
    Τις βλακείες τους πιστεύουν
    Μα στο τέλος τα χαζεύουν.
    Να είσαι ηθικό παιδί.
    Τους γονείς σου να τιμήσεις
    Κάθε αντίρρηση ν’ αφήσεις.

    Σου τάζουν περιουσία.
    Για να σ’ έχουνε στο χέρι
    Και σου βάζουν το μαχαίρι.

    Όταν έρθει εκείνη η ώρα,
    σου τηνε φέρνουν ύπουλα.
    Παίρνεις μερικά ψίχουλα.

    Σου λένε δήθεν το σωστό.
    Σε μαθαίνουν να σέβεσαι.
    Εσύ, σα βλάκας χαίρεσαι.

    Σε παίρνουν απ’ το σχολείο.
    Γι αυτούς θέλουν να δουλέψεις.
    Εσύ να μη προοδέψεις.

    Να είσ’ υπάκουο παιδί.
    Να πιστεύεις τους γονείς σου
    Ας είναι σκληροί εχθροί σου.

    ΄Ετσι όταν μεγαλώσεις
    θα’ σαι ένας καλός δούλος.
    Χειρότερος από μούλος.

    Πιο πολύ την πληρώνουνε
    τα άβγαλτα κορίτσια.
    Τους κάνουνε τα καπρίτσια.

    Να τιμήσεις τους γονείς σου.
    Να σου βγάνουνε τα μάτια
    μέχρι να γίνεις κομμάτια.

    Τότε πιά, θα δείς καθαρά.
    ΄Ετσι, αντί να τους τιμάς,
    με οργή θα τους βλαστημάς.

    Γεώργιος Βελλιανίτης

    ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ

    Πρέπει νάσαι καλό παιδί.
    Να ακούς πάντα τους γονείς.
    Μόνο έτσι καλό θα δείς.

    Εκείνοι ξέρουνε πολλά.
    Σε δέρνουνε για το καλό.
    Και σου θολώνουν το μυαλό.

    Φοβούνται μήπως σε χάσουν.
    Θέλουνε να σε προσέχουν.
    Υπηρέτη τους να σ’ έχουν.

    Νοιάζονται για το μέλλον σου.
    Σε ποτίζουν από μικρό
    με δηλητήριο πικρό.

    Για να κάνουν το δικό τους.
    Να μπαίνουνε στη ζωή σου.
    Να τους κουβαλάς μαζί σου.

    Θέλουν να σε εξουσιάζουν.
    Δική τους Ψυχολογία.
    Σού το παίζουνε Αγία.

    Ξέρουν πως σε καταστρέφουν.
    Αλλά θέλουν νάχουν δούλους.
    Δεν χρειάζονται συμβούλους.

    ΄Ετσι και κάποιος τους τα πεί
    γρήγορα τον κάνουν πέρα,
    μην τους πάρει τον αέρα.

    Φοβούνται να συζητήσουν.
    Αποφεύγουν την κουβέντα,
    ΄Εχουν δική τους πατέντα.

    ΄Αχ πόσοι άχρηστοι γονείς
    άρρωστοι ψυχολογικά
    μιλάνε δήθεν λογικά.

    Τους υπομένουν τα παιδιά.
    Μέχρι να ενηλικιωθούν,
    κι από το σπίτι να χαθούν.

    Υπάρχουνε όμως κι άλλα.
    Τις βλακείες τους πιστεύουν
    Μα στο τέλος τα χαζεύουν.
    Να είσαι ηθικό παιδί.
    Τους γονείς σου να τιμήσεις
    Κάθε αντίρρηση ν’ αφήσεις.

    Σου τάζουν περιουσία.
    Για να σ’ έχουνε στο χέρι
    Και σου βάζουν το μαχαίρι.

    Όταν έρθει εκείνη η ώρα,
    σου τηνε φέρνουν ύπουλα.
    Παίρνεις μερικά ψίχουλα.

    Σου λένε δήθεν το σωστό.
    Σε μαθαίνουν να σέβεσαι.
    Εσύ, σα βλάκας χαίρεσαι.

    Σε παίρνουν απ’ το σχολείο.
    Γι αυτούς θέλουν να δουλέψεις.
    Εσύ να μη προοδέψεις.

    Να είσ’ υπάκουο παιδί.
    Να πιστεύεις τους γονείς σου
    Ας είναι σκληροί εχθροί σου.

    ΄Ετσι όταν μεγαλώσεις
    θα’ σαι ένας καλός δούλος.
    Χειρότερος από μούλος.

    Πιο πολύ την πληρώνουνε
    τα άβγαλτα κορίτσια.
    Τους κάνουνε τα καπρίτσια.

    Να τιμήσεις τους γονείς σου.
    Να σου βγάνουνε τα μάτια
    μέχρι να γίνεις κομμάτια.

    Τότε πιά, θα δείς καθαρά.
    ΄Ετσι, αντί να τους τιμάς,
    με οργή θα τους βλαστημάς.

    Γεώργιος Βελλιανίτης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.