Αναδημοσίευση από wikipedia:
Στην δημοσιογραφία, με τον όρο “πηγή” χαρακτηρίζεται ένα πρόσωπο, μια δημοσίευση – έγγραφο, ή κάποια άλλη καταγραφή ή ντοκουμέντο π.χ. φωτογραφία, ηχογράφηση, βιντεοσκόπηση κ.λπ. που παρέχει κάποια πληροφορία. Εκτός της δημοσιογραφίας, οι πηγές αυτού του τύπου είναι μερικές φορές γνωστές και ως “πηγές ειδήσεων”. Παραδείγματα πηγών περιλαμβάνουν ακόμα και επίσημα αδιαβάθμητα αρχεία, δημοσιεύσεις ή broadcasts, επίσημα πρόσωπα της κυβέρνησης ή του επιχειρηματικού, ακαδημαϊκού, καλλιτεχνικού κόσμου, εκπρόσωποι οργανισμών ή μεγάλων εταιριών, αυτόπτες μάρτυρες εγκλημάτων, ατυχημάτων ή άλλων γεγονότων, καθώς και πρόσωπα που εμπλέκονται, ή επηρεάζονται, από ένα δημοσιογραφικό γεγονός – έρευνα, ή κάποιο επίκαιρο θέμα.
Ηθική
Η αποκάλυψη της ταυτότητας μιας εμπιστευτικής πηγής αποδοκιμάζεται από τις ομάδες που αντιπροσωπεύουν τους δημοσιογράφους σε πολλές δημοκρατίες.
Σε κάποια δικαιοδοτικά συστήματα οι δημοσιογράφοι μπορεί να υποχρεωθούν από το νόμο να αποκαλύψουν τις πηγές τους, και κάποιοι ακόμα και να φυλακιστούν τηρώντας τις παραπάνω αρχές.
Υπάρχουν μια σειρά από λόγοι για την προστασία των εμπιστευτικών πηγών:
Σε μερικές περιπτώσεις σοβαρή ζημιά ενδέχεται να επέλθει στην πηγή εάν η ταυτότητά της αποκαλυφθεί.Η προθυμία άλλων πιθανών πηγών να μοιραστούν πληροφορία με τους ρεπόρτερ μπορεί να φαλκιδευτεί εάν οι εμπιστευτικές πηγές ταυτοποιούνται.Η δημόσια πρόσληψη της δημοσιογραφικής ακεραιότητας τραυματίζεται όταν οι διαβεβαιώσεις για δημοσιογραφικό απόρρητο αθετούνται.To ούτως αποκαλούμενο “chilling effect,” που χρησιμοποιείται για να αποτρέψει πηγές στο μέλλον να βγουν μπροστά με άγνωστες πληροφορίες ένεκα του φόβου της επίπληξης ή της αντεκδίκησης.
