“Δυστυχώς οι πολιτικοί μας δεν μου αφήνουν περιθώριο επιλογής. Είναι θλιβερό νέοι άνθρωποι όπως εμένα να πάψουμε να ελπίζουμε για ένα καλύτερο αύριο. Πού είναι η ανάπτυξη που υπόσχονται; Πού είναι οι θέσεις εργασίας; Έχουμε βαρεθεί να ακούμε προεκλογικές υποσχέσεις που μετεκλογικά. Δεν ξέρω ποιον θα ψηφίσω όταν θα φθάσει η στιγμή της κάλπης. Φοβάμαι ότι για μία ακόμα φορά θα διαψευστώ” αναφέρει ο σερβιτόρος κ. Δαδούσης.
“Στις τελευταίες εκλογές ψήφισα με την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει, όμως σχεδόν οχτώ μήνες μετά τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Ποιον να εμπιστευθώ και γιατί; Ο ένας πολιτικός συναγωνίζεται τον άλλον στις ανέξοδες υποσχέσεις που όμως τελικά έχουν μεγάλο κόστος για τον ελληνικό λαό. Μεγάλη απογοήτευση!” λέει ο αγρότης κ. Μοιράκης.
“Δεν υπάρχει κάποιος που να με εμπνέει και να θέλω να τον ψηφίσω. Δεν θέλω όμως να ρίξω και λευκό γιατί θα ενισχυθεί το ποσοστό του νικητή και επίσης δεν θέλω να απέχω. Σε κάθε περίπτωση θα ψηφίσω έχοντας στο μυαλό μου ποιος θα είναι ο λιγότερο κακός” αναφέρει ο συνταξιούχος κ. Θεοδωρικάκος.
“Είμαι τόσο αναποφάσιστος που δεν βλέπω να φθάνω μέχρι την κάλπη. Στις προηγούμενες εκλογές ψήφισα, όμως για μία ακόμα φορά κυριάρχησε η αναξιοπιστία. Εχω χάσει πλέον την εμπιστοσύνη μου στους πολιτικούς. Οποιον και να ψηφίσω, φοβάμαι ότι η ψήφος μου θα πάει χαμένη. «Δυστυχώς αποτύχαμε!». Ο ένας μετά τον άλλον, μας διαψεύδουν. Και αυτό δεν αξίζει στην Ελλάδα, στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας” λέει ο ιδιοκτήτης καφέ κ. Καστρινάκης.
“Δεν έχω αποφασίσει ακόμα για τον απλό λόγο ότι κανένας δεν με έχει πείσει για το όραμά του και επίσης ότι θα κάνει μετεκλογικά όσα έχει πει πριν τις εκλογές. Επειδή, όμως, είμαι αποφασισμένος να ψηφίσω θα σκεφτώ πολύ σοβαρά αυτές τις μέρες. Θα ψηφίσω έχοντας μόνο μια κρυφή ελπίδα ότι κάτι μπορεί να πάει καλύτερα” σημειώνει ο μηχανικός κ. Αθανασιάδης.
Με πληροφορίες από το Έθνος