Ψάχνοντας να βρούμε κάποια στοιχεία για αυτόν, βρεθήκαμε μπροστά σε μία εντυπωσιακή συλλογή ποιημάτων του.
Εικάζουμε πως θα είναι το θέμα που θα συζητηθεί αρκετά τις επόμενες μέρες…
Αποσπάσματα:
«Ενώναμε τα αιδοία μας καταργώντας την εσοχή της και την εξοχή μου / κατακτώντας την παλινόρθωση του ανδρόγυνου / όπου ο άνδρας αποκτά αιδοίο χωρίς εξοχή και η γυναίκα εσοχή με πλήρωση / Ετσι που ο άνδρας γράφεται πλέον με Αλφα κεφαλαίο και η γυναίκα με Θήτα κεφαλαίο»
«Και να παίρνουν μπρος οι πυροκροτητές και κείνη να σφίγγει το φυτίλι στον κόλπο της / να καθυστερήσει την έκρηξη να ζήσει ολοκαύτωμα / Λάμψη!»
«Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα- δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη / Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου χτυπάει την πόρτα του αμετάκλητου / Τυφλώνομαι από το φως του / Ορώ»
«Εγώ σκυφτός -καθώς μπρούμυτα- δαχτυλοαφώ το σώμα της στη μαύρη κάμαρη / Λευκό μπαστούνι ο φαλλός μου χτυπάει την πόρτα του αμετάκλητου / Τυφλώνομαι από το φως του / Ορώ»
«(Αυτή)- Τι είναι ο κόλπος μου;
(Αυτός)- Είναι μια σύριγγα χωρίς το έμβολο που καλεί το φαλλό να
τρυπηθούν μαζί από την πρέζα του έρωτα
(Αυτή)- Σύριγγα, ή σήραγγα;
(Αυτός)- Σήραγγα που ανακαλεί κεκοιμημένους κωδωνοκρούστες
(Αυτή)- Κεκοιμημένους ή ταριχευμένους;
(Αυτός)- Όλοι οι φαλλοί είναι ταριχευμένα ξόανα που νοτίζονται απ’ το
νόστο της μήτρας
(Αυτή)- Της δικής μου μήτρας;
(Αυτός)- Της δικής σου. Εσύ γεννήθηκες απ’ τη δική σου μήτρα
(Αυτή)- Εγώ γεννήθηκα απ’ τη δική μου μήτρα»
ΥΓ: Τα ποιήματα μπορείτε να τα βρείτε στο kourakis.gr/Ποίηση
ΥΓ2: Ευχόμαστε ο άνθρωπος να τα πάει πολύ καλά στα νέα του καθήκοντα. Το “χουμε ανάγκη δηλαδή.
ΥΓ3: Πάντα γουστάραμε τους ανθρώπους που διαθέτουν πάθος για τον έρωτα και την ερωτική πράξη. Κύριε Τάσο Κουράκη, μη μασάτε.