Ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ για τη Νέα Φιλαδέλφεια και το γήπεδο της ΑΕΚ, είχε η εφημερίδα “Κυριακάτικη Δημοκρατία”:
Με αγωνία για τις εξελίξεις, υπομονή αλλά και ενδιαφέρον για το μέλλον της γειτονιάς τους περιμένουν οι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας την έναρξη των εργασιών για την πολυαναμενόμενη ανέγερση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ. Η περιοχή φαίνεται να περνάει μια νέα χρυσή εποχή, με τις πρόσφατες πεζοδρομήσεις σε κεντρικά της σημεία αλλά και το ενδεχόμενο του νέου γηπέδου να έχουν εκτοξεύσει την εμπορική κίνηση στην περιοχή. Τα καταστήματα εστίασης ξεπηδούν το ένα μετά το άλλο, τόσο στην κεντρική λεωφόρο Δεκελείας όσο και στους δρόμους γύρω από την πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου, ενώ ενδεικτικό της άνθησης που γνωρίζει η Νέα Φιλαδέλφεια είναι ότι εν μέσω κρίσης ελάχιστα είναι τα επαγγελματικά ακίνητα που παραμένουν ανοίκιαστα, παρότι το κόστος -όπως λένε οι επαγγελματίες- είναι «τσιμπημένο», ακριβώς λόγω αυτής της ανάπτυξης.
Με την οικοδομική άδεια να αποτελεί τη μοναδική εκκρεμότητα προκειμένου οι μπουλντόζες να μπουν στον χώρο του γηπέδου, ο μεγαλομέτοχος της ΑΕΚ Δημήτρης Μελισσανίδης αναζητά την ανάδοχο εταιρία που θα φέρει εις πέρας την ανέγερση της «Αγια-Σοφιάς», όπως θα ονομάζεται το νέο σπίτι του «Δικεφάλου», ενώ την ίδια στιγμή οι επαγγελματίες αλλά και η πλειονότητα των κατοίκων της περιοχής ευελπιστούν σε μια εκ νέου αναβάθμιση της γειτονιάς τους. Με την επιστροφή της ΑΕΚ στο «σπίτι» της, όπως χαρακτηριστικά λένε, η Φιλαδέλφεια θα καταστεί και πάλι σημείο αναφοράς στην ευρύτερη περιοχή, καθώς τα σχέδια για τη δημιουργία εμπορικών χώρων στο γήπεδο θα αυξήσουν σημαντικά την κίνηση, όχι μόνο τις Κυριακές που θα διεξάγονται αγώνες, αλλά και τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας.
«Ως γέννημα-θρέμμα Φιλαδελφειώτης και έχοντας ζήσει τις καλές εποχές του παλιού γηπέδου, πιστεύω ότι η ανέγερση ενός νέου θα είναι ευεργετική για την περιοχή και φυσικά για την ίδια την ομάδα της ΑΕΚ, που έχει υποστεί αδιανόητη ταλαιπωρία από το 2003, οπότε και κατεδαφίστηκε το “Νίκος Γκούμας”, και έπειτα. Παρ’ όλα αυτά, παραμένω -μέχρι ενός σημείου- επιφυλακτικός για την ολοκλήρωση του έργου, καθώς τα 11 αυτά χρόνια έχουμε φάει αρκετό… παραμύθι» εξηγεί στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Γιάννης Διαμαντόπουλος, ο οποίος διατηρεί κοσμηματοπωλείο στην «πλάτη» του παλιού γηπέδου της ΑΕΚ, επί της λεωφόρου Δεκελείας. Την ίδια στιγμή, πάντως, ο κ. Διαμαντόπουλος δεν κρύβει την αισιοδοξία του για την πορεία του διαδικαστικού σκέλους του έργου, αλλά και για την επόμενη μέρα: «Σαν επιχειρηματίας και παρότι δεν δραστηριοποιούμαι στον χώρο της εστίασης, θεωρώ ότι ένα σύγχρονο γήπεδο στη γειτονιά μας, με εμπορικούς χώρους και χώρους αναψυχής, θα βοηθήσει και τους υπόλοιπους επαγγελματίες. Βέβαια, τα κόστη των ακινήτων έχουν ξεφύγει τελευταία και αυτό ίσως είναι ακόμα μία πτυχή της προσμονής και της ελπίδας που υπάρχει για το έργο. Αυτό ισχύει σε μεγαλύτερο βαθμό για το κομμάτι της Νέας Φιλαδέλφειας που βρίσκεται γύρω από το γήπεδο -από την πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου και πάνω-, όπου οι ξενοίκιαστοι χώροι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Το ίδιο ισχύει και για τα ακίνητα» συμπληρώνει ο ίδιος.
Το κατάστημα του κ. Διαμαντόπουλου βρίσκεται στο ίδιο σημείο τα τελευταία 12 χρόνια και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που ο χώρος είναι ιδιόκτητος, αφού, όπως μαθαίνει από συναδέλφους του, οι απαιτήσεις των ιδιοκτητών θυμίζουν περισσότερο… Κεφαλάρι, αφού για καταστήματα των 20 και των 30 τετραγωνικών μέτρων ζητούνται ενοίκια που αγγίζουν τα 1.500 ή ακόμη και τα 2.000 ευρώ! Λίγα μόλις μέτρα από εκεί που έστεκε η «σκεπαστή» κερκίδα των φανατικών φίλων της «Ενωσης», βρίσκεται ένα από τα παλαιότερα σουβλατζίδικα της περιοχής, που για τέσσερις δεκαετίες αποτέλεσε σημείο συνάντησης τόσο των φίλων όσο και των παικτών, που κατά καιρούς φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας.
Η «κιτρινόμαυρη»… πανδαισία που αντικρίζουν οι πελάτες μπαίνοντας σε αυτό και οι υπογεγραμμένες φωτογραφίες των Τσιάρτα, Νεστορίδη, Νικολαΐδη, Ατματσίδη, Μπατίστα και άλλων θρύλων της ΑΕΚ, αλλά και οι αφίσες των ενδεκάδων περασμένων δεκαετιών, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για αμφιβολίες σχετικά με τις οπαδικές προτιμήσεις των ιδιοκτητών. Το ίδιο ισχύει και για την άποψή τους για την ανέγερση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ: «Πρόκειται για μια οικογενειακή επιχείρηση που η πορεία της είναι συνυφασμένη με την ΑΕΚ και τον κόσμο της, οπότε δεν θα μπορούσαμε παρά να αναμένουμε με ανυπομονησία το νέο γήπεδο» λέει η Αλεξάνδρα Ευστρατιάδη, ιδιοκτήτρια της επιχείρησης, προσθέτοντας: «Η Φιλαδέλφεια είναι μια περιοχή φτιαγμένη για να υποδέχεται κόσμο, τόσο λόγω του άλσους και των πεζοδρόμων όσο και λόγω των καταστημάτων εστίασης που παραδοσιακά φιλοξενούσε. Είναι μια γειτονιά που έχει διατηρήσει το προσφυγικό της χρώμα και ένα νέο γήπεδο-στολίδι θα την έκανε και πάλι επίκεντρο των γύρω προαστίων ενώ, εκτός από τους επιχειρηματίες, θα επιφέρει κέρδη και στον δήμο, μέσω των τελών. Εξάλλου, είναι τραγικό μια ομάδα σαν την ΑΕΚ, με τόσο κόσμο και τέτοια ιστορία, να μην έχει το δικό της γήπεδο για περισσότερα από 10 χρόνια, έχοντας μάλιστα ιδιόκτητη έκταση».
Ο μοναδικός πονοκέφαλος που προκαλεί ο φόβος των επεισοδίων
Την ίδια στιγμή που κάτοικοι και επαγγελματίες της Νέας Φιλαδέλφειας περιμένουν με ανυπομονησία και ελπίδες για αναβάθμιση της περιοχής τις εξελίξεις στο μέτωπο του γηπέδου της ΑΕΚ, δεν λείπουν και οι φόβοι για τυχόν επεισόδια από τους γνωστούς… άγνωστους των ελληνικών γηπέδων. Τα πρόσφατα, μικρής έκτασης, επεισόδια στον αγώνα της ΑΕΚ για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής με τον Αχαρναϊκό, στο γήπεδο της Ριζούπολης, έφεραν για ακόμη μία φορά στο προσκήνιο τον εφιάλτη της βίας, που -όπως τονίζουν οι Φιλαδελφειώτες- μπορεί να μετατρέψουν το όνειρο σε εφιάλτη. Και μπορεί οι περισσότεροι εξ αυτών να είναι πεπεισμένοι ότι ο κόσμος της ΑΕΚ θα προστατέψει το νέο στολίδι της ομάδας, ωστόσο, δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τη συμπεριφορά των οπαδών αντίπαλων ομάδων που θα βρεθούν στη γειτονιά τους στο πλαίσιο τόσο των ελληνικών όσο και των διεθνών διοργανώσεων.
Οι μνήμες περασμένων επεισοδιακών συναντήσεων αντίπαλων οπαδών είναι νωπές στο μυαλό όσων τις έζησαν από κοντά και ιδίως αυτών που ζουν ή εργάζονται σε κοντινή από τον χώρο του γηπέδου απόσταση. «Ακόμη και τώρα που δεν υπάρχει το γήπεδο έχουν σημειωθεί μικροεντάσεις στην περιοχή, όμως παλαιότερα, τότε που επιτρέπονταν και οι μετακινήσεις οπαδών, το φαινόμενο ήταν σύνηθες» εξηγεί στην «κυριακάτικη δημοκρατία» η Φανή Μπάρκουλη, ιδιοκτήτρια ανθοπωλείου επί της οδού Φωκών, λίγα μόλις μέτρα από το γήπεδο.
«Αν γίνουν επεισόδια σε κάποιον αγώνα, αυτά θα γίνουν ακριβώς στο σημείο που βρίσκεται η επιχείρησή μας. Λόγω της φύσης της δουλειάς μας δουλεύουμε περισσότερο τα Σαββατοκύριακα, όπου συνήθως γίνονται γάμοι και βαφτίσεις. Αν δύο Σαββατοκύριακα την εβδομάδα αδυνατώ να δουλέψω επειδή οι δρόμοι θα είναι κλειστοί, χάνω ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της επιχείρησης. Σε μια εποχή όπου η κρίση έχει οδηγήσει σε κλείσιμο χιλιάδες επιχειρήσεις, η παραμικρή επιβάρυνση μπορεί να είναι καταστροφική. Μάλιστα, στο παρελθόν έχω έρθει σε αντιπαράθεση ακόμη και με οπαδούς της ΑΕΚ κατά τη διάρκεια επεισοδίων, παρότι κι εμείς οικογενειακώς στηρίζουμε την ομάδα» συμπληρώνει η κυρία Μπάρκουλη.
Το χτύπημα του Εγκέλαδου και η κατεδάφιση του σταδίου
Το γήπεδο της ΑΕΚ αποτελούσε ανέκαθεν σημείο αναφοράς για την προσφυγική συνοικία της Νέας Φιλαδέλφειας και η κατεδάφισή του το 2003 -τέσσερα χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1999, που πλήγωσε ανεπανόρθωτα το «σπίτι» της «Ενωσης»- έφερε το τέλος μιας 70ετούς σελίδας της ιστορίας της ομάδας. Χτισμένο το 1930, μόλις έξι χρόνια μετά την ίδρυση της ομάδας και οκτώ από την εθνική τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής, που έφερε σε αυτή τη γωνιά της αττικής γης χιλιάδες πρόσφυγες από την Ιωνία, έχει γίνει το θέατρο δεκάδων ιστορικών στιγμών για τον ελληνικό αθλητισμό.
Εως τότε η ΑΕΚ χρησιμοποιούσε ως έδρα διάφορους χώρους στην Αττική, μεταξύ των οποίων η σημερινή έδρα του Παναθηναϊκού αλλά και ο χώρος πλησίον του ναού του Ολυμπίου Διός! Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, της παραχωρήθηκε τελικά η έκταση που έμελλε να γίνει γνωστή ως Στάδιο ΑΕΚ ή Στάδιον Νέας Φιλαδελφείας και από τις αρχές της χρυσής για την ομάδα δεκαετίας του ’90 ως Στάδιο «Νίκος Γκούμας», προς τιμήν του παλιού προέδρου και πατριάρχη της ομάδας που προσέφερε τα μέγιστα στην ανέγερσή του. Ο πρώτος επίσημος αγώνας της ΑΕΚ στο νεόδμητο τότε στάδιο δόθηκε στις 9 Νοεμβρίου του 1930, κόντρα στον Αθηναϊκό, και έληξε με σκορ 3-0 υπέρ των γηπεδούχων.
Η χωρητικότητά του έως το 1998 ξεπερνούσε τα 35.000 άτομα, με το ρεκόρ εισιτηρίων να σημειώνεται το 1981, όταν η «Ενωση» υποδέχτηκε τον Παναθηναϊκό μπροστά σε 36.766 θεατές, όμως η τοποθέτηση των καθισμάτων μείωσε τη χωρητικότητα σε σχεδόν 28.749. Ιστορική θεωρείται και η ανέγερση της λεγόμενης «σκεπαστής», στη νότια πλευρά του γηπέδου, η οποία από το 1979 φιλοξενούσε τους φανατικούς οπαδούς της ομάδας, ενώ χαρακτηριστικοί είναι οι πανηγυρισμοί οπαδών της ΑΕΚ στα κάγκελά της. Τα 5,9 Ρίχτερ που χτύπησαν την Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1999 κατέστησαν αδύνατη τη συνέχιση της χρήσης του και παρά τις εργασίες συντήρησης, η μοίρα του γερασμένου γηπέδου ήταν προδιαγεγραμμένη και τέσσερα χρόνια μετά, τον Μάιο του 2003, η ΑΕΚ αποχαιρέτησε τη Νέα Φιλαδέλφεια.
