Δεν ήταν στο «Αγιο» πατάρι ενός μαγαζιού με αθλητικά στην Βερανζέρου. Εγινε σε ένα υπερπολυτελές γραφείο, σε ένα από τα πιο ωραία κτίρια της Ελλάδας. Ομως, και δεν θέλω κανείς να μιλήσει για ιεροσυλία, η χθεσινή βραδιά είχε κάτι από 1924. Δεν θα βάλω δίπλα εκείνα τα ιερά ονόματα με αυτά που έδωσαν χθες το παρών στην Aegean. Αυτό θα ήταν ιεροσυλία και σίγουρα δεν θα το ήθελαν και οι ίδιοι που έδωσαν το παρόν στην χθεσινή συνάντηση. Εκείνοι οι Αγιοι άνθρωποι δεν ήξεραν πως εκείνη την ημέρα του Απρίλη, στην πρώτη συνάντηση, θα έκαναν το μεγαλύτερο δώρο ζωής σε εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη. Δεν μπορούσαν να φανταστούν τι σπόρο έριξαν εκεί στο πατάρι αρχίζοντας με τον θεωρητικά ταπεινό σκοπό να μπορούν κάπου να γυμνάζονται τα παιδιά της Πόλης και να υπάρχει κάτι που να θυμίζει την Πατρίδα που άφησαν συντετριμένοι. Δεν πέρασε σίγουρα από το μυαλό τους τι ιστορία έγραφαν. Οτι εκείνο το ζεστό απόγευμα πέρναγαν στην αιωνιότητα και την αθανασία.
@ Ισως κι αυτοί που μαζεύτηκαν χθες το βράδυ στον Πειραιά δεν έχουν καταλάβει τι έγινε πραγματικά. Ποιο συμβόλαιο ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ της ΑΕΚ υπογράφτηκε. Ισως κανείς μας δεν έχει πραγματικά καταλάβει γιατί συνήθως όταν κάτι το ζεις δεν μπορείς να το αποτιμάς ταυτόχρονα. Ομως με τις χθεσινές ανακοινώσεις επισημοποιήθηκε και ΥΠΟΓΡΑΦΤΗΚΕ η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. Από το πιο χαμηλό σημείο που έφτασε ποτέ η ΑΕΚ πετάει ξανά προς τον ουρανό. Εκεί που ήταν πάντα το μοναδικό… όριο της. Με ΘΕΜΕΛΙΟ το γήπεδο της. Το όνειρο μας που όμως ταυτόχρονα είναι και το μεγάλο μας όπλο. Η προφητεία του ιστορικού Πάνου Μακρίδη από το 1952 δικαιώνεται.
Ιδίως η τελευταία πρόταση της. Είναι κατάλληλη η στιγμή για αναδημοσίευση ενός μικρού αποσπάσματος από εκείνο το υπέροχο βιβιλαράκι που γράφτηκε πριν η ομάδα μας συμπληρώσει τα 30 της χρόνια. Θυμάμαι το είχα βάλει στα ΣΦΗΝΑΚΙΑ στο αγαπημένο μου Score πρώτη φορά αρχές του 2003 και έτσι είχε ξεκινήσει από την συγκίνηση που προκάλεσε αυτό το απόσπασμα το πρώτο συλλαλητήριο που έγινε μια Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια. Λίγους μήνες μετά το γκρέμισμα που μας φαίνονταν πολλοί. Κι όμως πέρασαν άλλα 10 χρόνια. Πως αντέξαμε; Διαβάστε όμως πάλι αυτό το μικρό απόσπασμα. Το δικαίωσε ο Νίκος Γκούμας και μετά ο Λουκάς Μπάρλος την πρώτη φορά. Θα το δικαιώσει ξανά ο Δημήτρης Μελισσανίδης και οι συνοδοιπόροι του. Που είναι λίγοι. Και αμέτρητοι…
Η προφητική τελευταία παράγραφος, που γράφτηκε πριν 51 χρονια, με κεφαλαία. : « Τον καιρό όμως εκείνο ο Συνοικισμός Νέας Φιλαδελφείας προχωρούσε και ήταν κίνδυνος αν δεν μετατρέπονταν ο χώρος σε πραγματικό Γυμναστήριο να καταληφθή από τους οικιστάς. Οι Αεκτζήδες φίλαθλοι και ποδοσφαιρισταί εμπρός στον κίνδυνο (αυτό) πήραν μια πραγματικά ιστορική απόφαση.
Μαζεύθηκαν ένα βράδυ καμμιά εκατοσταριά, με τσεκούρια, φτυάρια, μαχαίρια και ξύλα και δουλεύοντας αδιάκοπα κάτω από το φως του φεγγαριού ως το πρωΐ, ξερρίζωναν όλα τα δένδρα.
Όσοι έζησαν τις στιγμές εκείνες δεν τις ξέχασαν ποτέ. Ήταν ένα θέαμα καταπληκτικό και μεγαλειώδες.
Ύστερα, με εθελοντική κυρίως εργασία βάλθηκαν να δώσουν στον χώρο κάποια μορφή Γηπέδου. Χρησιμοποιώντας την πέτρα που περίσσευε από τα υλικά των εργολάβων που έκτιζαν τα προσφυγικά σπίτια, ύψωσαν μια πρόχειρη μάνδρα. Με τον καιρό η «σκηνοθεσία» του Γηπέδου συμπληρώθηκε με ένα ξύλινο περίφραγμα.
Έτσι, με το τίποτε, … εκεί που άλλοτε βρισκόταν ένα ανώμαλο κατάφυτο ύψωμα ξεπρόβαλε «ως δια μαγείας» ένα τεράστιο Γήπεδο.
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΟΤΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ ΕΝΑ ΠΕΡΗΦΑΝΟ, ΜΟΝΤΕΡΝΟ, ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ ΘΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΩΣ ΚΑΘΕ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ, ΚΑΘΕ ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΕΚΕΙ, ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΙΣ Α.Ε.Κ, ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ, ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΙΣ Α.Ε.Κ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΥΝ…”
@ Ο κόσμος έμαθε. Και δεν πρεπει ποτέ να ξεχάσει. Ετσι και σε άλλα 50 χρόνια όταν πολλοί από εμάς δεν θα είμαστε εδώ μπορεί να γράφεται πως ένα βράδυ Τετάρτης σε ένα ωραίο κτίριο στον Πειραιά ΥΠΟΓΡΑΦΤΗΚΕ συμβόλαιο με υπογραφές που δεν παίρνονται πίσω και ξεκίνησε η ανέγερση του πιο ωραίου γηπέδου της Ελλάδας σε αυτόν τον χώρο που “κάθε μέτρο του, κάθε πέτρα που τοποθετήθηκε εκεί έχει και τον ιδρώτα και το αίμα των φίλων της ΑΕΚ”. Και μαζί ξεκίνησε με υπογραφές ισχυρών ανθρώπων η Αναγέννηση. Το ταξίδι της επιστροφής στο ΣΠΙΤΙ μας και στην ΚΟΡΥΦΗ άρχισε χθες επίσημα. Και ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να το εμποδίσει. 30 Οκτωβρίου 2013. Γράφτηκε ιστορία: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ – ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ – ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΑ.
